In Nederland is de Toyota FJ Cruiser nooit verkocht. Michel van Dorst woonde voor zijn werk een tijd in Saoedi-Arabië en kocht daar zijn FJ Cruiser. Het plan om ermee naar Nederland te rijden mislukte in eerste instantie, dus reed hij eerst naar Zuid-Afrika. Nu, tien jaar later, staat de avontuurlijke Toyota nog altijd voor zijn deur. Uit dankbaarheid.
Knipoog naar FJ40
Als je de Toyota FJ Cruiser ziet, is de kans klein dat je 'm vergeet. Het opvallendste aan de FJ Cruiser is niet zozeer z’n forse formaat, maar meer het feit dat de hele auto een grote retro-knipoog is naar de legendarische Toyota Land Cruiser FJ40. Hoewel de FJ Cruiser was gericht op de Amerikaanse markt, oogstten zijn looks zo veel bewondering dat de auto uiteindelijk in nog veel meer landen werd verkocht. In Saoedi-Arabië bijvoorbeeld. Logisch, want in de woestijnen van het Midden-Oosten zijn de terreinwagens van Toyota nagenoeg heilig.
Spannend avontuur
Dat merkte ook Michel van Dorst (49), toen hij in 2001 tijdelijk naar Saoedi-Arabië vertrok om daar te werken als constructeur van pijpleidingen. “Daar beleefde ik een spannend avontuur met een Toyota Hilux. Ik zakte door de bovenlaag van de zandvlakte waar ik reed en stond moederziel alleen in de woestijn, tot mijn assen in het zand. Door de banden voorzichtig leeg te laten lopen en te scheppen kon de auto zich vrij wurmen en liep het goed af. Daar ben ik Toyota tot op de dag van vandaag dankbaar voor.”
Maar vier exemplaren
In 2006 vertrok Michel opnieuw naar Saoedi-Arabië, voor enkele jaren dit keer. In 2011 wilde hij daar een Toyota FJ Cruiser aanschaffen, maar helaas bleek de auto toen niet beschikbaar. Het werd een jaartje later, met de nodige mazzel: “Ik wilde een handgeschakelde FJ, in de kleur Quicksand”, zegt Michel, “daar zijn er in 2012 maar vier van geleverd in Saoedi-Arabië. De ene die deze dealer had was al verkocht, maar omdat de koper zich op het laatste moment terugtrok – dat gebeurt in Saoedi-Arabië wel vaker – was hij toch van mij!”
Een omweg
Dat de FJ Cruiser ooit mee naar Nederland zou gaan, had Michel toen al besloten. En met al zijn reiservaring lag het voor de hand dat hij zijn Toyota zelf terug naar huis zou rijden. In zijn hoofd vormde zich een weergaloze trip die echter onmogelijk werd door de situatie in Syrië. Daar werd het met de dag onveiliger en dat land was alleen te ontwijken via Irak waar de situatie niet veel beter was. Michel is echter niet voor één gat te vangen: toen hij in 2014 Saoedi-Arabië vaarwelzei, nam hij gewoon een omweg. Via Zuid-Afrika.
‘This is Africa’
Samen met een vriend – in een kanariegele FJ Cruiser – reed Michel de ruim 20.000 kilometer naar Johannesburg, via Soedan, Uganda, Ethiopië, Kenia, Tanzania, Zambia, Botswana en Namibië. In de drieënhalve maand die ze daarvoor nodig hadden, beleefden ze genoeg avonturen voor een boek. Grensovergangen met ellenlange wachttijden, overvolle veerboten – ze maakten het allemaal mee. En vele kilometers woestijn waarin de twee benzinetanks, de extra bodemvrijheid en de terreinbanden die Michel zijn Toyota had laten aanmeten, zich uitbetaalden. En bij elke tegenslag hielden de FJ-rijders zich voor: “TIA!” This is Africa. Zo gaan die dingen daar.
Van Meroë naar Ngorongoro
Voor elke tegenslag was er minstens één onvergetelijk moment. De rit naar de Meroë-pyramides in Soedan bijvoorbeeld, de foto met de FJ Cruiser op de evenaar, de aankomst bij de Ngorongoro-krater in Tanzania, waar de wilde dieren langs de FJ Cruiser liepen … “Leeuwen, gorilla’s, alles hebben we gezien”, zegt Michel, “echt fantastisch.” Minstens zo mooi was het uitzicht op de Victoria Falls en de zonsopkomsten die Michel vanuit zijn daktent gadesloeg. “Weet je wat ook geweldig was? De oversteek van Zambia naar Botswana en daar voor het eerst een supermarkt vinden waar de schappen níet leeg waren!”
Werkelijk onverslijtbaar
Tijdens de reis deed Michel duizenden onvergetelijke indrukken op. Eén ervan is dat zijn Toyota werkelijk onverslijtbaar is. “100 kilometer voordat we onze bestemming in Zuid-Afrika bereikten, ging de brandstofpomp kapot, maar ik kon de reis gewoon afmaken. Pas thuis op de oprit heb ik die vervangen. Wat deze auto in Afrika heeft doorstaan is ongelooflijk. Hij is echt oerdegelijk, hij heeft me nooit laten zitten. Zolang ik benzine kan kopen blijft hij bij me.”
Nog dankbaarder
Want Michel heeft nog meer plannen. Zo verheugt hij zich op het moment dat zijn zoontje in de FJ Cruiser kan rijden, al duurt dat nog een jaar of 14. Bovendien heeft hij nog reisplannen: “Ik wil nog wel eens een roadtrip door Colorado of Alaska maken”, zegt hij, “of door de Swakopmund-woestijn in Namibië. Dat is echt een droom. En die kan ik met deze auto waarmaken. Maar of dat nu lukt of niet: die trip door Afrika vergeet ik nooit meer. Dus ja, nu ben ik Toyota nog dankbaarder dan ik al was.”
